Αναδημοσίευση: Himara.gr
Μια ανέκδοτη ιστορία των αδελφών Σπύρου και Ζάχου Μήλιου
είδε το φως της δημοσιότητας όταν απεβίωσε η αδερφή τους Βασιλική, τον Νοέμβριο
του 1884. Η ιστορία που συνόδευε την είδηση του θανάτου γράφτηκε στην ιστορική
εφημερίδα ΑΙΩΝ και διαδραματίστηκε μια ημέρα πριν την καθοριστικής σημασίας
μάχη του Διστόμου, δηλαδή στις 16 Ιανουαρίου του 1827.
Τα δύο αδέρφια Σπύρος και Ζάχος, απείλησαν τον υποψήφιο
γαμπρό Χαρ. Λογοθέτη, γραμματέα του Καραϊσκάκη, πως αν αρνηθεί να
παντρευτεί την αδερφή τους θα τον σκότωναν. Λαμβάνοντας υπόψιν τα οικογενειακά
έθιμα της περιόδου, η μεγάλη ευθύνη που τα αδέρφια ένιωθαν για την αποκατάσταση
των κοριτσιών της οικογένειας ήταν κάτι αρκετά συνηθισμένο. Στην
προκειμένη περίπτωση για τον Σπύρο και τον Ζάχο υπήρχε και ο φόβος του
θανάτου στο πεδίο της μάχης καθώς ο στρατός του Ομέρ πασά ήταν δεκαπλάσιος
από των Ελλήνων και δεν ήθελαν η αδελφή τους να μείνει μόνη.
Παρά τον παράδοξο τρόπο, ο γάμος στέριωσε και το ζευγάρι
έκανε πολλά και άξια παιδιά.
Διαβάστε το δημοσίευμα:
Εκλιπόντων σχεδόν των ανδρών του μεγάλου
υπέρ της ανεξαρτησίας ημών αγώνος, παρακολουθούσιν αυτούς η μία μετά την άλλην
και αι σύντροφοι αυτών, σύζυγοι ή αδελφαί. Η εν Θήβαις αποβιώσασα Βασιλική εκ
της ευάνδρου της Χειμάρρας οικογενείας των Μιλιαίων, σύζυγος αγωνιστού και
μήτηρ του εν Ιωαννίνοις γενικού προξένου της Ελλάδος Αλ. Λογοθέτου, του πρώην
Επάρχου Π. Λογοθέτου, του δικηγόρου Γ. Λογοθέτου και της χήρας του πρώην
αξιωματικού Δ. Μπλατζή και της Καλλιρρόης, συζύγου του εν Πάτραις κ. Αχ.
Χαιρέτη ανήκεν εις την γενεάν εκείνην, ης ο τύπος μετά μικρός εκλείπει.
Την παραμονήν της μάχης του Διστόμου, του Σπύρου και Ζάχου
Μίλιου κατεχόντων μετά των σωμάτων αυτών, θέσιν παράλιον παρά τον Κορινθιακόν
κόλπον, πλοιάριον χειμαριωτικόν απεβίβασεν εις την ξηράν την μητέρα και αδελφήν
τούτων, φευγούσας τον εξανδραποδισμόν υπό των Τούρκων, οίτινες μη δυνάμενοι να
καταβάλωσι τους εν Ελλάδι πολεμούντας Μιλιαίους, διενοούντο αντεκδικήσεις κατά
των γυναικών. Μετά τινάς στιγμάς αφικνείται ο γραμματεύς του Καραϊσκάκη Χαρ.
Λογοθέτης υιός του εκ Γαλαξειδίου ευ πατρίδου Κυρ. Πανάγου, κομίζων διαταγήν
του στρατάρχου, ήτις ώριζε την θέσιν, καθ’ ην έπρεπε να επιτεθή το σώμα των
Χειμαριωτών εν τη μάχη της επιούσης νυκτός. Ο Σπύρος Μίλιος, αναγνούς την
επιστολήν προσκαλεί τον κομιστήν να συζευχθή πάραυτα την αδελφήν του και
ξιφουλκήσας ηπείλησε κατ’ αυτού θάνατον, αν ηρνείτο […] Τον γάμον ηυλόγησεν εις
των πολεμιστών ιερέων, ο δε γαμβρός έλαβε ως προίκα εν αργυρούν πιστόλιον του
Σπύρου – Μίλιου… Μετά την μάχην της Πέτρας, την τελευταίαν του ιερού αγώνος, οι
Μιλιαίοι αποκατεστάθησαν εις την ηρειπωμένη πόλιν των Θηβών και μετ’ αυτών ο
γαμβρός αυτών Λογοθέτης.
Εκεί δε εις τον τόπον, όπου ηγάπησεν ως την ιδίαν αυτής πατρίδα, η κυριά Βασίλω εξάσκησεν επί ήμισυν αιώνα τας αρετάς Ελληνίδος οικοδεσποίνης παράδειγμα αγαθότητας και φιλανθρωπίας διατελέσασα […] Ετάφη δε παρά του αδελφού αυτής Συνταγματάρχου Ζάχου Μίλιου εκεί πλησίον του ταμπουρίου όπου επληγωθη θανάσιμα ούτος μαχόμενος κατά των στρατών του Ομέρ πασά
